- ابن ابی ساره(اِ نُ اَ رَ)
محمد بن حسن بن ابی سارۀ کوفی. از طبقۀ اول نحویین و هم عصر خلیل، استاد کسائی و فرّاء. او اول کس از کوفیین است که کتابی در نحو نوشته است. رجوع به رواسی شود
معنی ابن ابی ساره - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(اِ نُاَ هَِ)
لغت نامه دهخدا
ابوالفضل احمد بن ابی طاهر، و نام ابوطاهر طیفور است، از ابناءخراسان. ادیب و مورخ مشهور، اصلاً ایرانی از مرورود خراسان و مولد او بغداد به سال 204 ه. ق. سالی که مأمون از خراسان به بغداد بازگشت. و وفات او در 280. از کتب اوست: کتاب المنثور و المنظوم. کتاب المؤلفین. کتاب مرتبه هرمزبن کسری انوشیروان. کتاب خبر الملک العالی فی تدبیر المملکه و السیاسه. کتاب ملک المصلح و الوزیر المعین. کتاب الملک البابلی و الملک النصری الباغیین و الملک الحکیم الرومی. کتاب مفاخره الورد و النرجس. و او در اول مؤدب کتابی بوده و سپس بحرفت وراقت پرداخته است. و ابن الندیم بیش از سی کتاب دیگر از او نام می برد
(اِ نُ اَ قُرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
ابوعلی منجم علوی بصری. او راست: کتاب العله فی کسوف الشمس و القمر. (ابن الندیم)
ابن ابی ساره. وحید بهبهانی محمد باقر در تعلیقۀ رجالیۀ خود روایتی از کتاب کافی از او استخراج کرده گوید: گویا او برادر حسن بن ابی ساره باشد. (تنقیح المقال ج 1 ص 129)